Een week van nu hebben we er al een dag opzitten. Mijn vader en ik gaan in de eerste week van september de Tour du Mont Blanc wandelen. Voor zij die er niet mee bekend zijn, dat is een wandeling van ongeveer 170km rond de Mont Blanc. Je doorkruist Frankrijk, Italië en Zwitserland. En krijgt er nog eens bijna 10000 hoogtemeters bij. En ik ben er helemaal niet klaar voor.

Kaart dankzij de Chamonix informatie site

Begin dit jaar kondigde mijn vader aan dat hij dit jaar de Tour du Mont Blanc zou wandelen. Niet meegaan was voor mij geen optie. Nu, zoveel maanden later, ben ik alles behalve voorbereid. Hier ligt al een dikke maand een gids waar ik enkel de introductie van gelezen heb, ik heb mijn rugzak van onder het stof gehaald, en vandaag heb ik voor het eerst eens nagedacht over wat ik nodig ga hebben.

Ik weet dat we met de tent gaan (om niet afhankelijk te zijn van de refuges), dat we lange dagen gaan doen (10-12 uur stappen als het kan), dat we vertrekken op een vrijdag en we een week later op zondag terug komen (wat ons in essentie 8 dagen geeft).

Wat ik niet weet is hoe de route er uitziet, volgen we met- of tegenwijzerzin, waar zijn de gevaarlijke stukken, waar kunnen we eventueel inkorten of openbaar vervoer nemen als we in tijdsnood of andere problemen komen. Waar kunnen we eten en drinken inslaan voor onderweg en wanneer moeten we extra meenemen omdat het volgende dorpje of hut 2 dagen stappen is.

Ik was aanvankelijk van plan om alles wat ik heb in de koffer te gooien en dan ter plaatste voor vertrek uit te sorteren, maar mijn auto is gisteren niet door de keuring geraakt (omwille van een stomme trekhaak), waardoor het enige wat ik wél zeker wist – hoe geraken we bij de start – nu ook onduidelijk is. We hebben al opgezocht of de trein een optie is, wat praktisch gezien best interessant blijkt, maar man, dat kost ook genoeg.

Zelfs het weer ziet er weinig beloftevol uit, met regen van begin tot einde.

Het gaat nog een spannende week worden.