Over vandaag kan ik vrij kort zijn. Na een uurtje klimmen stond ik op de Grand Col Ferret naar Zwitserland te kijken. Van daaruit was het een lange lange afdaling tot in de vallei. Je passeert hier en daar wel wat moois, maar het is niet de meest spannende tocht.

Het eerste wat je tegenkomt eens je uit de alpenweides komt is La Fouly. Een klein dorpje waar je wat voorraden kan inslaan. Ik vond dat ik na 2 en half uur dalen een pauze had verdiend dus heb ik me in de lokale supermarkt een stuk watermeloen gekocht en mij daar even op het terras gezet.

Van hier wordt de tocht lichtjes interessanter met eerst een aangelegd trail dat verschillende dorpjes via de natuur verbindt om dan over te gaan in een bospad en singletrack door het bos. Ik hou van een goed singletrack door het bos, en dit was er zeker een. Op het einde van het pad kom je uit in Praz-de-Fort waar ik in het enige etablissement een goeie pasta heb gegeten. Zowel Paz-de-Prez als de daarop volgende dorpjes lijken meer op wereld erfgoed met hun typische grote houten huizen, boerderijen en schuren.

Na de lunch was het verder zetten richting Champex. Na nóg een korte daling gaat het door het bos weer een paar honderd meter omhoog waarna je plots in Champex-Lac staat. Het idee was om daar te kamperen, maar de camping op Google maps bestond niet dus heb ik verder aangezet naar de camping Relais d’Arpette. Dat heeft de tocht een uurtje langer gemaakt dan voorzien, maar de camping ligt op de route die ik morgen zou nemen, dus dat bespaart me morgen een uurtje klimmen.

Ondanks de lange afstand van vandaag, was het wel de meest ontspannen en minst lange dag tot nu toe. Morgen ga ik terug richting Frankrijk. Als het weer het toelaat via de Fenêtre d’Arpette en dan zo naar Col de Blame wat de grens met Frankrijk is. Tot daar alleen al is 1000 meter omhoog. Daarna afzakken via La Tour. Voorlopig heb ik veel geluk gehad met het weer met enkel ‘s avonds als de tent al op staat wat donder en regen. Het zou tot morgen 9u nog nat zijn en daarna weer zonnig, wat ideaal zou zijn om door te steken. 🤞