Na een lange periode uit te liggen ben ik sinds begin dit jaar weer doelgericht aan het sporten. In april heb ik opgebouwd naar 15km, in mei heb ik gefocust op kracht en stabiliteit en in nu in juni is het de bedoeling om opnieuw 20km te lopen.

Het gevolg van al dat trainen is dat het kriebelt om terug de trails op te gaan, waarmee ik dan wedstrijden en evenementen bedoel. On a whim ben ik voorbije zondag naar de Kattevennen in Genk gereden om daar mee te doen aan de Naturarun Genk 16km. Niet een echte trail (geen hoogtemeters), maar wel een fijne natuurloop. En het ging vlotter dan verwacht.

Ik was vergeten hoe plezant het is om aan die dingen mee te doen. De algemene sfeer, en het gemak van een uitgestippelde route. De onverwachte banden die je smeedt met andere lopers, je vindt altijd iemand met een gelijkaardig tempo om aan te sluiten, en uiteindelijk samen te finishen. Misschien nog een klein sprintje op het einde.

De beste wedstrijden hebben watermeloen en chips aan de finish.

Om maar te zeggen dat ik niet ga wachten tot ik mij fysiek klaar voel om terug de Ardense trails op te gaan. Ik ga gewoon nu die trails op, want ik heb er nu goesting in, en ik zie dan wel hoe het gaat.

Dus, evenzeer on a whim, heb ik me ingeschreven om komende zaterdag 13 mijl (en meer dan 900 hoogtemeters) te lopen in Spa en heb ik me ook ingeschreven voor de Festival Trail Semois 28km. Meteen groot gaan. De Semois heb ik voor het eerst gelopen in 2014, een van mijn eerste trails, en herinner ik me als mooi en sfeervol. Ik kijk er al naar uit!