Wij zaten dit weekend aan zee.
Wij zaten dit weekend aan zee.
Humble Bundle, ik denk het meest bekend voor hun game bundles, verkoopt ook elke zoveel maanden een reeks e-books. Voor de geïntereseerden, er loopt nu een bundle met een hoop sci-fi boeken. Je mag betalen wat je wil, een deel gaat naar een goed doel, een deel naar de auteurs. Betaal je meer dan het gemiddelde, dan krijg je er nog een paar extra's bovenop. Ik heb daar eigenlijk nog geen écht slecht boek gekocht.
In een vorige bundle was één van de extra's een audioboek. Ik had al vaak overwogen om het eens te proberen, zo een boek beluisteren. Al die verhalen die ik zou kunnen beluisteren tijdens het lopen. Maar de gemiddelde prijs van zo een boek had me tot dan tegengehouden. Ongeacht hoe goed het boek is, alles staat of valt met de verteller. Nu kon ik zelf kiezen wat ik er aan wou geven.
Het boek was Homeland van Cory Doctorow. Een vervolg op Little Brother dat ik net had uitgelezen. Dus ja, ik was wel geïnteresseerd. Bonus was dat het werd voorgelezen door Wil Wheaton. Helaas, wat een tegenvaller.
Wellicht had ik te hoge verwachtingen van Wheaton, maar als verteller vond ik hem niet zo geslaagd. En dan zijn er bepaalde zaken die je niet, of moeilijk kan doen met een audioboek. Saaiere stukken skimmen bijvoorbeeld. Je kan wel doorspoelen, maar geen idee waar je dan uitkomt en wat je eventueel gemist hebt. Je kan ook de afspeelsnelheid verhogen, maar dat trekt ook op niet veel. Vermoedelijk iets dat je gewoon moet worden.
De ervaring van zo een audioboek beluisteren met mijn smartphone was ook eerder frustrerend. Het ding kon niet onthouden waar ik laatst gebleven was. Ik heb meer dan eens tijd verloren met het zoeken naar mijn laatst beluisterde minuut, en dan nog heb ik geregeld zaken meermaals beluisterd. Dit was met de standaard iTunes/Music app dat thans voorzien is om met audioboeken overweg te kunnen. Alternatieve afspeelapps vinden blijkt ook niet evident. Elke app komt met zijn eigen winkel. Ik heb er geen gevonden waarbij ik eigen files kan inladen.
Maar goed, stoppen na 1 slechte ervaring, dan hebt ge niet geprobeerd. Een tijd geleden kwam Humble Bundle met een speciale audioboek editie. En er zaten nog een paar goeie titels tussen ook, Fight Club bijvoorbeeld. ik heb me laten verleiden en heb de bundle aangeschaft. Tweede poging tot het lezen van audiobooks. Intussen heb ik mijn derde audioboek uitgelezen, en het was goed, echt goed.
Ik was begonnen met The Perfect Storm van Sebastian Junger. Ik had de film gezien, maar kon me de details niet zo goed herinneren. Man, wat een saaie boel. Ik ben compleet met de verkeerde verwachtingen aan dat boek begonnen. En dan werd het allemaal zo monotoon verteld. Ongetwijfeld geen slecht boek en goeie journalistieke kwaliteiten, maar droge feiten over de zee, stormen en visserboten konden me echt niet boeien. Toch, ik heb tot het einde uitgeluisterd.
Het boek dat ik gisteren heb uitgelezen daarentegen was goed, echt goed. Red Rising van Pierce Brown. Dit was een heel andere ervaring dan de vorige twee boeken. Dit is wat ik verwacht van een verteller. Emotie, inleving en een duidelijk onderscheid tussen de verschillende personages. Het verhaal zelf was ook bijzonder goed. De hele tijd dacht ik, deze film wil ik ook wel zien. Blijkt, het is een recent verhaal en er is al sprake van filmrechten en dergelijke. De grootste teleurstelling is dat ik ga moeten wachten op het vervolg.
Ondertussen dompel ik mezelf onder in de wereld van Fight Club.
Lana Del Rey heeft een nieuwe plaat uit, Ultraviolence. Ik ben wellicht het tegenovergestelde van haar doelpubliek, maar ik ben fan. Vooral van dit nummer.
Ik krijg overigens kippenvel van haar versie van Chelsea Hotel No 2.
En nog een nummer dat zo schoon is:
Als we de experts mogen geloven is uw loophouding één van de belangrijkste zaken als het op efficient lopen aankomt. Ik durf wel met die zaken experimenteren, Chi running, Pose running, Natural running, … allemaal varianten die hetzelfde doel voor ogen hebben: uw lichaam zo min mogelijk belasten.
Mijn interesse werd gepiekt tijdens het lezen van Born to run (of voluit Born to Run: A Hidden Tribe, Superathletes, and the Greatest Race the World Has Never Seen) geschreven door sport journalist en loper Christopher McDougall. Een bijzonder inspirerend verhaal wat mij helemaal anders deed denken over lopen. Het is ook door dit boek dat ik dingen ben gaan uit proberen. Met resultaat, althans naar mijn gevoel.
Het volgende dat ik wou aanpakken is mijn cadans, dit is het aantal stappen die je per minuut neemt. Ik had al op verschillende plaatsen gelezen dat een hogere cadans zou leiden tot een betere running economy. Doordat je meerdere kleine stappen neemt is het contactmoment met de grond korter en vluchtiger, wat zou leiden tot minder energieverbruik en minder belasting. Je zou er ook sneller door kunnen lopen. (Zoals met alles heb je ook de tegenhangers die zeggen dat grote lange passen juist beter zijn.)
Mijn probleem was dat ik dit niet kon meten. Ik heb het wel eens proberen tellen, maar eenvoudig is dat niet, tijdens het lopen een minuut in de gaten houden en uw stappen tellen. Gelukkig kreeg een paar maanden terug mijn Suunto horloge een software update met een nieuwe cadans feature. Een echte footpod zal wellicht nog accurater zijn, maar het is een begin.
Er lijkt een algemeen consesnsus te zijn dat de sweet spot van de ideale cadans 90 rpm is. Ik kan u zeggen, dat is veel. Het voelt ook bijzonder vreemd aan om met zo'n korte passen te lopen. Mijn natuurlijke cadans zit rond de 72 rpm, naar de 80 toe als ik goed opgewarmd ben. Als ik echt moeite doe kan ik rond de 85 rpm blijven hangen. De 90 heb ik nog niet gehaald.
Maar ik moet zeggen, net zoals ik een verschil voel door te experimenteren met mijn loophouding, merk ik hier ook een verschil als mijn cadans hoger ligt. Soms denk wel, ziet mij hier nu trippelen, echt vooruitgaan zal ik toch niet doen. Maar dan loop ik toch maar onder of rond de 5 min/km. Alsof het niets is. En mijn ademnhaling heb ik ook veel beter onder controle. De dagen dat ik thuis kom na een cadanstraining voel ik me ook heel wat minder uitgeput. Alsof ik me minder heb moeten inspannen.
Ik vind het wel heel moeilijk om in gang te raken. Net of ik 'trage' spieren heb die eerst even moeten losgelopen worden. En blijkbaar doe ik ook iets vreemd met mijn handen. Ik kreeg deze week nog de opmerking dat ik nogal met losse handjes voorbij liep, iets dat ik vroeger toch niet deed.
Ik geloof enorm in experimenteren om zo te vinden wat voor u het beste werkt. Dit lijkt voor mij toch weer een kleine verbetering teweeg te brengen. De uitdaging ligt natuurlijk in het aanpassen van ingebakken gewoontes.
Ik vind dat best wel mooi. Heerlijk ook dat Zweeds vlagje op de zetels.