TMB dag 2

over outdoor, trekking, vakantie

Na een nacht rust heeft mijn vader beslist om vandaag terug af te zakken naar Contamines om daar de officiële route te nemen tot aan Refuge Nant Borrant. Ik zou dus alleen Mont Joly beklimmen en de richel volgen.

De klim was behoorlijk stevig. Naar Porchery ging nog vlot, maar daarna doorgaan naar de schouder van de Mont Joly was gigantisch steil. Van de schouder ging het dan over in stappen en klauteren met hier en daar erg gladde stukken. Tegen dat ik helemaal op de top stond had ik al iets meer dan 1100m geklommen. Niet slecht, zo voor de middag.

De beloning was wel magnifiek. Het zicht op de Mont Blanc en het gebergte er rond was prachtig. En dan zag ik de kers op de taart, de richel naar Aguilles Croche. Daar boven was gewoon een heerlijk wandeling. De afdaling naar Col du Joly was gewoon saai. Jammer.

We dachten eerst af te spreken aan Nant Borrant, maar ik zou pas een paar uur na mijn vader daar zijn dus hebben we besloten later op de route te ontmoeten. Ik heb de weg dan verder gevolgd naar La Balme via Col de la Fanêtre, wat eveneens een prachtig stuk was.

Van hier kon ik letterlijk doorsteken en door een maanlandschap de weg richting Col du Bonhomme volgen. Dit bracht me uiteindelijk terug op de officiële TMB route waar ik mijn vader iets verder gevonden heb. De tent hebben we nu opgezet op 2100m, net voor de laatste klim naar Bonhomme.

Voor mij kwam het uiteindelijk uit op een 20,5km en 1840 hoogtemeters. Wat meer dan genoeg is. Morgen iets rustiger doen en zien dat we tot aan de Refuge des Mottets geraken.

TMB dag 1

over vakantie, trekking, outdoor

Dag 1 zit er op en het was alvast een topdag. Buiten nog een bui vanmorgen, terwijl we de tent aan het opruimen waren 🙄, hebben we de hele dag droog weer tot zelfs heel zonnig weer gehad. Nu we opnieuw in de tent liggen begint het terug wat te regenen. Laten we hopen dat het de rest van de week zo mooi blijft overdag.

Aanvankelijk zouden we vanuit Les Houches vertrekken naar Col de Voza om zo de TMB in te zetten. Maar we hadden bij het overlopen van de route, met z’n vele varianten, ons zinnen gezet op de Mont Joly en de richel wandeling van Aguille Croche. Het is geen officieel aangeduide variant, maar hij takt wel af van de officiële route en leidt dan naar een tocht op hoogte ipv door een vallei. Aan de refuge van Nante Barron sluit je dan terug aan op de officiële route.

Omdat dit toch een behoorlijke extra is hebben we dan besloten om vandaag vanuit Les Houches de lift te nemen tot aan Bellevue, zo konden we wat tijd terug winnen. Daar hebben we dan de variant via de Col Tricot langs de bekende hangbrug gevolgd. Na een heerlijke lunch in Miage ging de tocht verder richting Mont Truc.

Het is hierna dat de officiële route via La Frasse verder gaat, maar wij zijn afgezakt tot Quy om dan de klim naar Mont Joly (2525m) te starten. De bedoeling was om aan Porchery (1717m) te overnachten, maar voor mijn vader was het goed geweest en kamperen we vannacht op 1380m.

Ik kijk al uit naar de wandeling boven op de richel. Dat is altijd indrukwekkend en toont altijd goed de grootsheid van de bergen. Als het goed zit raken we zeker tot in Nant Barron, misschien wat verder en dan is het overmorgen de bocht om en richting Italië.

Hier zie je al de richel met Mont Joly en Aiguille Croche

Zaken die ik al geleerd heb: ik kan gerust minder water meenemen. De route is zo druk bewandeld en onderweg goed voorzien van refuges, drinkwater en wc’s, dat ik gerust met een liter minder kan.

Vertrokken en aangekomen

over vakantie, outdoor, trekking

Allé, we zijn vertrokken. En intussen ook aangekomen. Dit weekend was het allemaal nog wat onzeker, de auto was niet gekeurd, en mogelijks moesten omwille van gezondheidsredenen aflassen. Maar tegen mijn verwachtingen in, is de auto nog in order geraakt en bleek de gezondheid geen issue. Zo konden we alsnog met een groene kaart vertrekken.

Gisterenavond was het nog even de paklijst overlopen en zien dat alles in de rugzak past, vanmorgen alles de koffer in en dan richting de Alpen.

De rit naar Les Houches is vlot verlopen. Onderweg nog een hammeke met friet gegeten en voor de rest rustig bollen richting bestemming.

Tent en zicht

Intussen staat de tent voor de nacht op, en hebben we het startpunt van de Tour du Mont Blanc al opgezocht. Morgen dag 1 richting Col de Voza en van daar richting Les Contamines.

Tour du Mont Blanc

over outdoor, trekking

Een week van nu hebben we er al een dag opzitten. Mijn vader en ik gaan in de eerste week van september de Tour du Mont Blanc wandelen. Voor zij die er niet mee bekend zijn, dat is een wandeling van ongeveer 170km rond de Mont Blanc. Je doorkruist Frankrijk, Italië en Zwitserland. En krijgt er nog eens bijna 10000 hoogtemeters bij. En ik ben er helemaal niet klaar voor.

Kaart van de Tour du Mont Blanc Kaart dankzij de Chamonix informatie site

Begin dit jaar kondigde mijn vader aan dat hij dit jaar de Tour du Mont Blanc zou wandelen. Niet meegaan was voor mij geen optie. Nu, zoveel maanden later, ben ik alles behalve voorbereid. Hier ligt al een dikke maand een gids waar ik enkel de introductie van gelezen heb, ik heb mijn rugzak van onder het stof gehaald, en vandaag heb ik voor het eerst eens nagedacht over wat ik nodig ga hebben.

Ik weet dat we met de tent gaan (om niet afhankelijk te zijn van de refuges), dat we lange dagen gaan doen (10-12 uur stappen als het kan), dat we vertrekken op een vrijdag en we een week later op zondag terug komen (wat ons in essentie 8 dagen geeft).

Wat ik niet weet is hoe de route er uitziet, volgen we met- of tegenwijzerzin, waar zijn de gevaarlijke stukken, waar kunnen we eventueel inkorten of openbaar vervoer nemen als we in tijdsnood of andere problemen komen. Waar kunnen we eten en drinken inslaan voor onderweg en wanneer moeten we extra meenemen omdat het volgende dorpje of hut 2 dagen stappen is.

Ik was aanvankelijk van plan om alles wat ik heb in de koffer te gooien en dan ter plaatste voor vertrek uit te sorteren, maar mijn auto is gisteren niet door de keuring geraakt (omwille van een stomme trekhaak), waardoor het enige wat ik wél zeker wist – hoe geraken we bij de start – nu ook onduidelijk is. We hebben al opgezocht of de trein een optie is, wat praktisch gezien best interessant blijkt, maar man, dat kost ook genoeg.

Zelfs het weer ziet er weinig beloftevol uit, met regen van begin tot einde.

Het gaat nog een spannende week worden.

Parijs en Disney

over vakantie, zomer

Vorige week zijn we er een weekje tussenuit gegaan. Eerst een paar dagen met ons vijven in dit sprookjeshuis in Chambly. Het huis ligt op het privé domein van het kasteel van Chambly. Eens je door de grote poort binnen rijdt, volg je het pad langs het kasteel voor een 2-tal km tot aan het huisje. Om effe weg te zijn van de wereld hadden we het niet beter kunnen hebben.

Het sprookjeshuis

We hebben er ook een Geocache wandeling rond het domein gedaan. Buitenom, langs de grens van het domein, loopt een wandeling van een 6,5 km met een 15-tal geocaches. 2 hebben we niet gevonden, en 1 hebben we gelaten voor wat het was wegens een gigantische mierenhoop knal op de zoeklocatie. De dames allemaal in sandalen hadden snel genoeg van de mierenbeten. 😅

Geocaches zoeken

Parijs

Omdat Chambly maar een uurtje van Parijs ligt (zonder verkeer 40 minuten) hebben we ook een daguitstap gehouden naar de stad van de liefde. Aanvankelijk zouden we de trein nemen tot in het centrum, maar het station van Chambly is dicht wegens werken aan het spoor. We hebben dan maar de auto genomen tot aan de rand, en de rest met de metro gedaan.

De meisjes met de Eifeltoren

Als eerste kwamen we uit op de Champs-Elysées met zicht op de Arc de Triomphe. Het was voor de meisjes de eerste keer dat ze in een stad van die schaal stonden, dus dat maakte meteen wat indruk. Maar natuurlijk ging het hen om de Eifeltoren, eens ze die gezien hadden maakte het voor de rest van de dag niet veel uit.

Na de Eifeltoren zijn we richting Montmartre gegaan om te genieten van het zicht over Parijs. Daarna zouden we de metro tot aan het Louvre nemen en dan langs de Seine richting Pont Neuf en Notre Dame gaan. Maar daar dacht het weer anders over, vlak voor we aan de metro waren begon het al goed te regenen, en tegen dat we aan het Louvre waren was het helemaal open gebarsten.

De meisje door de regen op het plein van het Louvre

We hebben aan het Louvre wel wat kunnen schuilen, en terwijl we overlegden of we al dan niet terug naar de auto zouden gaan hebben de meisjes zich laten gaan en zijn ze wat rondjes rond de piramides gaan lopen. Uiteindelijk hebben we lang genoeg getwijfeld en rond gehangen dat het toch nog opgehouden is met regenen. Waardoor we ons dagje Parijs alsnog fijn hebben kunnen afsluiten.

De meisjes kijken uit over de Seine met zonsondergang Laatste zicht op de Eifeltoren

Disney

Na een paar dagen onder ons hebben we aansluitend 2 dagen rondgelopen, met mijn familie, in Disney. Als we allemaal samen waren, waren we met 17, wat al eens grote ogen trok aan de ritjes als ze vragen met hoeveel je bent. Nous somme dix-sept - sept? - dix-sept, seventeen - Oh, attend! 😯

Blije Emma

Donderdag hebben we het Studio park bezocht, met de nieuwe Avengers Campus. Daar keek de oudste enorm naar uit. Het was er overal gigantisch druk en lang aanschuiven. Maar ik was toch net op tijd om een persoonlijke sessie in te boeken (in een virtuele watchrij gaan staan) met Iron Man, waar ze zeer content mee was.

Disney Kasteel

Vrijdag hebben we het Disneyland park bezocht. Straf genoeg was het hier een pak rustiger en nog best te doen (nog altijd erg druk, daar niet van). Ik denk niet dat we, op 1 rit na, meer dan 30 minuten hebben aangeschoven. We hebben best veel kunnen doen, en naar de avond toe sommige zaken zelfs een 2e of 3e keer. Verder wat gezwaaid naar figuren op de stoet, en nog genoten van de drone en lichtshow op het einde van de de avond.

Zwaaien naar de stoet 30 jaar Disney Parijs Drone Show Lichtshow op het Diensy Kasteel

Het was een goed gevulde week, met een aantal zeer lange dagen. En dan hadden we zaterdag nog een trouwfeest in Leuven. Het moet niet gezegd dat ik zondag helemaal geradbraakt was. En dan maandag er meteen terug in gevlogen met het werk. Niet genoeg rust, mijn lijf heeft het duidelijk laten merken deze week. 😅

Tuin: steenschotten terras

over tuin, huis

Een paar weekends geleden nog wat werk verzet in de tuin. Na het muurtje dat we een maand geleden gezet hebben, was de volgende stap een verhoogd terras aanleggen. Eerst een stapel steenschotten halen dus.

Een stapel steenschotten op een remork

En dan 1 voor 1 de panelen door het huis, naar de tuin, zo goed en zo kwaad mogelijk uitlijnen en wat restjes dallen er onder voor stabilisatie en ventilatie.

De 7 eerste gingen relatief vlot, maar dan begon ik het toch te voelen in mijn armen. 70 kg per paneel, 10 stuks. We waren blij als de laatste in de tuin lag. 😅

Naar het einde toe kwamen we uit op de palen van de tuinscheiding rechts, die staken wat uit, waardoor er hier en daar een paar centimeter uit een paneel moest gesneden worden om het netjes te doen passen. Om rond de struik te werken hebben we een hele hap uit het laatste paneel moeten halen.

Maar het resultaat mag er best zijn! Een mooi verhoogd terras, waar ik in de toekomst een fijne zithoek van kan maken. Of misschien moet ik eens een tuinconcert regelen voor de vrienden, want het lijkt toch ook een beetje op een podium 🙃.

Eens de remorque vrij was hebben we ons nog gerept om het resterend puin uit de tuin te laden en richting container park te brengen. Het was kwestie van rap zijn, want in de zomer gaat alles dicht om 15:30 en het was al 14:00. Maar goed, dat is ook dan opgeruimd. Toch een goeie kar vol.

Eens het terras gelegd was, en al de rest opgeruimd was hebben we het deel van de tuin dat nog vol onkruid stond zoveel mogelijk bedekt met worteldoek zodat alles wat kan afsterven. Volgende stap, eens het terug wat koeler is, is alles omspitten, planten in de grond steken en nog wat schors op de paden strooien.