#donglelife

over technologie, apple

Enkele weken geleden heb ik zo een nieuwe MacBook Pro besteld. Het gevolg is dat ik nu met een hoop kabels en aansluitingen zit die niet meer passen. Zoals je weet voorziet de MacBook enkel USB-C poorten, wil ik dus eender wat voor toestel koppelen aan mijn MacBook heb ik een dongle nodig.

Het werd snel duidelijk dat er heel wat opties zijn, en dat ze allemaal veel geld kosten. Eerlijk gezegd had ik geen zin om mij met een verregaand onderzoek bezig te houden dus heb ik me 100% laten beïnvloeden door dit overzicht van The Verge.

Ik wist wat voor poorten ik nodig had, wat ik wou hebben, en vooral wat voor adapter ik niet wou hebben.

Het zijn dus 3 zaken geworden:

  1. De alles-in-één-dongle, zijnde de Satechi Multiport Adapter V2. Deze blijft in de tas en kan al mijn noden vervullen; HDMI, ethernet, SD kaarten en USB-A.
  2. De laat-ik-op-kantoor-dongle ofwel de goedkopere hub van HooToo. Dit werkt als een soort dock waar permanent een display en keyboard in hangen. Bonuspunten voor de extra usb poorten en de SD slot. (Ik zou nog kunnen overwegen om een extra lader aan te schaffen om mijn dock setup te vervolledigen, maar ik vind dat ik al genoeg geld heb moeten uitgeven.)
  3. Een setje USB-A naar USB-C (of is het omgekeerd?) adapters om snel een kabel in te pluggen zonder dat ik een hele hub nodig heb.

Tot nu ben ik best tevreden met mijn keuzes. De HooToo voelt iets steviger aan dan de Satetchi, dat laatste oogt dan weer een stuk mooier. Als ethernet geen noodzaak was, was ik perfect tevreden geweest met 2 stuks van de HooToo.

De kleine adapters voelen wat fragiel aan. Ik denk dat ik op eentje de connector al wat scheef getrokken heb. Maar hey, zolang ze blijven werken is het goed zeker. ¯\_(ツ)_/¯

Dat het plezant was

over kinderen, vakantie, kamp

Ik kan dat niet vatten, dat de zomer alweer voorbij de helft is. We gaan nog 1 keer een kleine week naar zee, daarna heb ik eind augustus nog een paar dagen met de kinderen en dan is het helemaal gedaan. Voor de kinderen was het alleszins goed gevuld tot nu toe.

Gitte en Emma helemaal klaar voor kamp Klaar voor kamp, uitgeslapen en fris gewassen.

De eerste week mochten ze al meteen een kampje doen, met dank aan de stad. Gek genoeg was het voor beiden de eerste keer dat ze zoiets deden, en wat mij betreft was het een groot succes. Gitte koos voor zwemmen en sport, Emma deed Reis Rond de Wereld, elk samen met een vriendin.

Ik verwacht natuurlijk niet dat ze veel leren op die kampjes, of dat ze als echte sporters terug komen. Ik wil vooral dat ze zich amuseren, en dat ze niet een hele dag thuis zitten. De vakantie duurt lang genoeg. Het heeft hen alleszins duidelijk veel deugd gedaan en het zette meteen de toon voor de rest van de vakantie.

Bij Gitte merkte ik een enorme boost in zelfvertrouwen als ze in een zwembad zit. Emma, die had gewoon lol met knutselen en bosspelen. Het is niet moeilijk om je in te beelden hoe zij er op het einde van de dag er uit zag.

Emma, klaar om te dansen Emma, klaar om te dansen

Vorige week mochten ze opnieuw op kamp, voor Gitte hét kamp waarvoor ze ingeschreven wou worden: paardrijden. Emma had ik initieel al ingeschreven voor dans & turnen, maar dat was enkel in de namiddag. Vorige maand heb ik gekeken wat er nog beschikbaar was en kon ik ze ook nog inschrijven voor zwemmen (& crea & turnen) in de voormiddag. Drukke agenda dus.

Het was wat hectisch om het geregeld te krijgen, zeker omdat Emma ’s middags moest opgehaald worden om in de namiddag naar het volgend kampje gebracht te worden. Om de druk wat weg te nemen had ik beslist om die week halftijds van thuis uit te werken. ’s Morgens en late namiddag met de kinderen en dan tussenin wat werken.

Emma klaar om het water in te gaan Emma, links, klaar om het water in te gaan

Het was vermoeiend, doorheen de dag op 3 verschillende plaatsen zijn. Maar het is een van de beste dingen die ik voor de kinderen gedaan heb dit jaar. Ze hebben enorm veel plezier gehad en ze hebben heel wat bijgeleerd; Gitte kan nu paardrijden en Emma kan nagenoeg zwemmen. Je merkt ook dat ze fier zijn op zichzelf.

Gitte sleurde mij op dag 1 al meteen de stallen in om mij de pony’s te laten zien, op dag 3 stonden we naar een andere groep te kijken en kon ze alle paarden en pony’s bij naam noemen. De laatste dag was er een show waarin ze alles wat ze geleerd hadden demonstreerden, Gitte op kop.

Gitte op Koen, niet zomaar een paard. Koen krijgt namelijk een ererol bij de intrede van Sinterklaas. Gitte op Koen, niet zomaar een paard. Koen krijgt namelijk een ererol bij de intrede van Sinterklaas. 😉

Emma haar groepje had in de voormiddag als eerste zwemles, omdat Gitte pas een uur later op kamp moest zijn hadden we tijd om even te kijken vanuit de tribunes. Trots dat ze was, vooral dat ze zelf kon staan in het water. En met het danskamp hebben ze de laatste dag een dansje gedaan voor alle ouders.

Voor mij ging het niet zomaar om de kinderen de deur uit krijgen, maar hen de kans geven om iets nieuws te ervaren. Ik ben blij dat ik er bij kon zijn en het samen met hen heb kunnen beleven.

Gitte brengt Koen terug naar de stallen. En toen was het weer voorbij, tijd om Koen terug naar de stallen te brengen.

Daily 5K ✅

over sport, lopen

En, is het gelukt om elke dag 5k te lopen? Ja. En hoe was de voorbije week? Hectisch.

Strava week overzicht

Zo elke dag opstaan om aan het begin van de dag een half uurtje te lopen ging eigenlijk opmerkelijk goed. Het feit dat ik het publiekelijk aangekondigd heb zal hier wel een rol in gespeeld hebben. De collega’s vroegen elke dag of het deze ochtend gelukt was, de schaamte zou nogal groot geweest zijn als ik neen had moeten antwoorden.

2 ochtenden vroegen iets meer karakter omdat ik om half 8 al ergens moest zijn. Dat was dus opstaan rond 5 uur, ten laatste half 6. Maar het is gelukt, en het deed deugd. In het weekend vertrok ik iets later dan in de week, maar nog steeds onnodig vroeg. Blijkt dat eens je een ritme hebt, het makkelijker is om dit door te trekken op momenten dat het niet echt nodig is.

Ik was niet de enige die zo vroeg aan de dag begon. Nagenoeg elke ochtend kwam ik hier 2 straten verder een man tegen, op een bankje voor zijn woning, met een tas koffie. Het werd bijna een ritueel om elkaar ’s ochtends te groeten.

Overzicht van de inspanning doorheen de week

De periode was te kort om te bepalen of het een positief effect had op mijn lopen. De ene dag ging het lopen al wat beter dan de andere, maar ik heb het effect wel gevoeld doorheen de dag. Ik vermoed dat het een combinatie zal zijn van vroeg aan de dag beginnen, en met iets actiefs beginnen. Ik had over het algemeen meer energie en een helderder geest, het waren een aantal productieve dagen.

Het was opvallend hoe ik ’s avonds steeds het gevoel had dat ik die dag nog wat beweging nodig had. De inspanning van de ochtend was ’s avonds al weer vergeten. Langs de andere kant, als ik besefte dat ik al een rondje gelopen had, voelde ik me vrij, en zonder schuld, om andere dingen te doen. Enkel zaterdag had ik niet veel om handen en ben ik in de loop van de middag, uit verveling, nog een rondje gaan fietsen (wat ik de volgende ochtend weel gevoeld heb).

Halfweg de week nieuwe schoenen gekocht, de oude waren aan vervanging toe.

Ik heb er alleszins van genoten elke ochtend, hopelijk is dat goed gevoel genoeg om meer moeite te doen doorheen de rest van het jaar. Ik ga zeker nog eens een uitdaging inplannen. Wie weet, als ik tegen het einde van het jaar weer in de buurt kom van mijn niveau van 3 jaar geleden, maak ik er zelfs een daily 10k van.

Tijd voor een upgrade

over technologie, apple

Ik had gedacht dat ik mijn 2009 iMac al lang zou vervangen hebben, maar ik heb vandaag een nieuwe MacBook Pro besteld.

De iMac staat eigenlijk al jaren (nagenoeg) ongebruikt op mijn bureau wegens niet echt bruikbaar meer. Het ding draait als server, en dan voornamelijk om permanent backups te lopen. Veel meer kan ik er niet mee doen. Elke keer ik probeer om er mee te werken duurt het al ettelijke seconden eer hij uit slaapstand is. Een nieuw tab openen doet Safari even hangen, en een video afspelen doet het hele ding hangen.

Volgens mij zit er wat sleet op een aantal onderdelen waardoor het ding gewoon niet meer mee kan. Ik heb al vaak gedacht van een clean install te doen, maar ik ben er van overtuigd dat de problemen hardware-matig zijn en heb ik er dus geen moeite in gestoken. (En ik heb ook gewoon geen zin om alles opnieuw in te stellen.)

Nu gebeurt al mijn werk op de MacBook, al dan niet met een extern scherm. Wat ik momenteel mis is de mogelijkheid om thuis mijn MacBook aan een groot scherm te hangen. Mijn eerste gedacht was om de iMac weg te doen en een Mac Mini in de plaats te zetten. Op die manier heb ik een scherm die ik dan kan inpluggen in het toestel waar ik op dat moment mee wil werken (MacBook of Mac Mini).

Het probleem is dat de Mac Mini al in jaren niet meer geupdatet is. Niet iets waar ik vandaag geld aan wil geven.

Met de recente updates van de MacBook Pro lijn heb ik de verschillende details nog eens bekeken en heb ik dan toch beslist om vandaag een nieuwe MacBook Pro te bestellen. Mijn huidige MacBook is op zich nog een goede laptop, maar ik voel al langer dat het hier en daar wat moeizamer begint te gaan.

Ik heb de boot lang afgehouden, ik was initieel enorm teleurgesteld met de aankondiging van de Touchbar, geef mijn toch maar een fysieke ESC-toets (en mijn custom keyboard shortcuts op de FN toetsen). En als ik dan de specs bekeek van de MacBooks zonder Touchbar zou ik nauwelijks performanter uitkomen dan wat ik vandaag al heb. Maar de nieuwe specs (en mijn stijgende frustraties met bepaalde taken) kon ik niet meer negeren.

De Touchbar neem ik er bij, ik heb mezelf ervan overtuigd dat het geen probleem zal zijn aangezien 80% van mijn werk aan een bureau gebeurt met een extern toetsenbord (en een fysieke ESC toets 🙌). In laptop modus ben ik vaak andere taken aan het doen waar de ESC toets minder voor nodig is. Ik zal er mee leren leven (luxe probleem 🤐).

Om terug te komen op mijn initieel probleem van de iMac en de Mac Mini: deze middag bedacht ik dat ik misschien beter mijn huidige MacBook kan opzetten als thuis computer die mijn backups kan draaien. Er zijn geruchten dat een Mac Mini update onderweg is, ondertussen kan die iMac de deur uit en kan ik testen of de setup met een extra scherm mij bevalt. Bonus is dat ik opnieuw 2 bruikbare computers in huis heb.

1 ding is zeker, de huidige laptop blijft in huis. Als ik de problemen met de keyboards van de vorige generatie laptops lees wil ik een backup machine in huis voor als het ding binnen moet voor reparaties. (Hoe erg is het trouwens dat je daar over moet nadenken, voor een zogenaamd professioneel toestel dat meer dan 2000 euro kost.)

En dan nu op zoek naar een goed scherm voor thuis, en de juiste dongles (iets compact en meeneembaar met minimum 2 USB poorten en een SD kaart slot, en een soort dock dat ik permanent aan de bureau kan laten). Alle tips welkom.

Daily 5k

over sport, lopen

Gisteren besloot ik mezelf de komende week uit te dagen. Elke dag 5km lopen, bonus punten als het telkens 's ochtends zou zijn. Ik heb net een heerlijk ontspannende week vakantie achter de rug en de voorbije twee weken had ik het wat rustig aan gedaan. Het leek me dus de ideale moment om eens gek te doen.

Vanmorgen heb ik alvast de eerst 5 km gelopen.

Dat ik gisteren (6.5km) en eergisteren (13km) gelopen heb negeren we even, op Strava staat de teller maandag gewoon weer op nul.

Ik ben het jaar begonnen met opnieuw een ritme te vinden van 3x per week lopen. Dat is op zich goed gelukt, vervolgens heb ik opgebouwd naar een 10km, 15km en tot slot een 20km loop. Intussen heb ik ook een trail gelopen van 30km (deze week eens kijken wat er in augustus te doen is).

Tegen het einde van het jaar wil ik opnieuw aan een weekvolume tussen de 40km en de 50km zitten. Strava heeft zo een maandelijks challenge om 200km in 1 maand te lopen, in het verleden ben ik al regelmatig dichtbij geweest, maar ik heb het geen enkele keer gehaald. Misschien kan ik daar dit jaar verandering in brengen?

Alleszins, om terug aan die volumes te komen moet ik een andere gewoonte terug brengen: voor het begin van de dag lopen. En de daarbij gepaarde rust. Ik hoop dat door deze week elke ochtend 5km te lopen dit vanzelf terug keert. Trouwens, met de hitte die ze deze week voorspellen kan je ook best 's ochtend gaan lopen (of 's nachts, wat ook heel fijn is).

Het is ook een ideale week om dit uit te proberen, in de zin dat ik eens van maandag tot zondag zonder kinderen ben. Onze normale regeling is van woensdag tot woensdag. Je bent anders ook een week alleen, maar halfweg zit er altijd een weekend in en dat is voor mij psychologisch moeilijker om vroeg in de ochtend er uit te komen.

Terug de trails op

over sport, trail running, lopen

Na een lange periode uit te liggen ben ik sinds begin dit jaar weer doelgericht aan het sporten. In april heb ik opgebouwd naar 15km, in mei heb ik gefocust op kracht en stabiliteit en in nu in juni is het de bedoeling om opnieuw 20km te lopen.

Het gevolg van al dat trainen is dat het kriebelt om terug de trails op te gaan, waarmee ik dan wedstrijden en evenementen bedoel. On a whim ben ik voorbije zondag naar de Kattevennen in Genk gereden om daar mee te doen aan de Naturarun Genk 16km. Niet een echte trail (geen hoogtemeters), maar wel een fijne natuurloop. En het ging vlotter dan verwacht.

Ik was vergeten hoe plezant het is om aan die dingen mee te doen. De algemene sfeer, en het gemak van een uitgestippelde route. De onverwachte banden die je smeedt met andere lopers, je vindt altijd iemand met een gelijkaardig tempo om aan te sluiten, en uiteindelijk samen te finishen. Misschien nog een klein sprintje op het einde.

De beste wedstrijden hebben watermeloen en chips aan de finish.

Om maar te zeggen dat ik niet ga wachten tot ik mij fysiek klaar voel om terug de Ardense trails op te gaan. Ik ga gewoon nu die trails op, want ik heb er nu goesting in, en ik zie dan wel hoe het gaat.

Dus, evenzeer on a whim, heb ik me ingeschreven om komende zaterdag 13 mijl (en meer dan 900 hoogtemeters) te lopen in Spa en heb ik me ook ingeschreven voor de Festival Trail Semois 28km. Meteen groot gaan. De Semois heb ik voor het eerst gelopen in 2014, een van mijn eerste trails, en herinner ik me als mooi en sfeervol. Ik kijk er al naar uit!