TMB dag 1

Dag 1 zit er op en het was alvast een topdag. Buiten nog een bui vanmorgen, terwijl we de tent aan het opruimen waren 🙄, hebben we de hele dag droog weer tot zelfs heel zonnig weer gehad. Nu we opnieuw in de tent liggen begint het terug wat te regenen. Laten we hopen dat het de rest van de week zo mooi blijft overdag.

Aanvankelijk zouden we vanuit Les Houches vertrekken naar Col de Voza om zo de TMB in te zetten. Maar we hadden bij het overlopen van de route, met z’n vele varianten, ons zinnen gezet op de Mont Joly en de richel wandeling van Aguille Croche. Het is geen officieel aangeduide variant, maar hij takt wel af van de officiële route en leidt dan naar een tocht op hoogte ipv door een vallei. Aan de refuge van Nante Barron sluit je dan terug aan op de officiële route.

Omdat dit toch een behoorlijke extra is hebben we dan besloten om vandaag vanuit Les Houches de lift te nemen tot aan Bellevue, zo konden we wat tijd terug winnen. Daar hebben we dan de variant via de Col Tricot langs de bekende hangbrug gevolgd. Na een heerlijke lunch in Miage ging de tocht verder richting Mont Truc.

Het is hierna dat de officiële route via La Frasse verder gaat, maar wij zijn afgezakt tot Quy om dan de klim naar Mont Joly (2525m) te starten. De bedoeling was om aan Porchery (1717m) te overnachten, maar voor mijn vader was het goed geweest en kamperen we vannacht op 1380m.

Ik kijk al uit naar de wandeling boven op de richel. Dat is altijd indrukwekkend en toont altijd goed de grootsheid van de bergen. Als het goed zit raken we zeker tot in Nant Barron, misschien wat verder en dan is het overmorgen de bocht om en richting Italië.

Hier zie je al de richel met Mont Joly en Aiguille Croche

Zaken die ik al geleerd heb: ik kan gerust minder water meenemen. De route is zo druk bewandeld en onderweg goed voorzien van refuges, drinkwater en wc’s, dat ik gerust met een liter minder kan.


Vertrokken en aangekomen

Allé, we zijn vertrokken. En intussen ook aangekomen. Dit weekend was het allemaal nog wat onzeker, de auto was niet gekeurd, en mogelijks moesten omwille van gezondheidsredenen aflassen. Maar tegen mijn verwachtingen in, is de auto nog in order geraakt en bleek de gezondheid geen issue. Zo konden we alsnog met een groene kaart vertrekken.

Gisterenavond was het nog even de paklijst overlopen en zien dat alles in de rugzak past, vanmorgen alles de koffer in en dan richting de Alpen.

De rit naar Les Houches is vlot verlopen. Onderweg nog een hammeke met friet gegeten en voor de rest rustig bollen richting bestemming.

Tent en zicht

Intussen staat de tent voor de nacht op, en hebben we het startpunt van de Tour du Mont Blanc al opgezocht. Morgen dag 1 richting Col de Voza en van daar richting Les Contamines.


Parijs en Disney

Vorige week zijn we er een weekje tussenuit gegaan. Eerst een paar dagen met ons vijven in dit sprookjeshuis in Chambly. Het huis ligt op het privé domein van het kasteel van Chambly. Eens je door de grote poort binnen rijdt, volg je het pad langs het kasteel voor een 2-tal km tot aan het huisje. Om effe weg te zijn van de wereld hadden we het niet beter kunnen hebben.

Het sprookjeshuis

We hebben er ook een Geocache wandeling rond het domein gedaan. Buitenom, langs de grens van het domein, loopt een wandeling van een 6,5 km met een 15-tal geocaches. 2 hebben we niet gevonden, en 1 hebben we gelaten voor wat het was wegens een gigantische mierenhoop knal op de zoeklocatie. De dames allemaal in sandalen hadden snel genoeg van de mierenbeten. 😅

Geocaches zoeken

Parijs

Omdat Chambly maar een uurtje van Parijs ligt (zonder verkeer 40 minuten) hebben we ook een daguitstap gehouden naar de stad van de liefde. Aanvankelijk zouden we de trein nemen tot in het centrum, maar het station van Chambly is dicht wegens werken aan het spoor. We hebben dan maar de auto genomen tot aan de rand, en de rest met de metro gedaan.

De meisjes met de Eifeltoren

Als eerste kwamen we uit op de Champs-Elysées met zicht op de Arc de Triomphe. Het was voor de meisjes de eerste keer dat ze in een stad van die schaal stonden, dus dat maakte meteen wat indruk. Maar natuurlijk ging het hen om de Eifeltoren, eens ze die gezien hadden maakte het voor de rest van de dag niet veel uit.

Na de Eifeltoren zijn we richting Montmartre gegaan om te genieten van het zicht over Parijs. Daarna zouden we de metro tot aan het Louvre nemen en dan langs de Seine richting Pont Neuf en Notre Dame gaan. Maar daar dacht het weer anders over, vlak voor we aan de metro waren begon het al goed te regenen, en tegen dat we aan het Louvre waren was het helemaal open gebarsten.

De meisje door de regen op het plein van het Louvre

We hebben aan het Louvre wel wat kunnen schuilen, en terwijl we overlegden of we al dan niet terug naar de auto zouden gaan hebben de meisjes zich laten gaan en zijn ze wat rondjes rond de piramides gaan lopen. Uiteindelijk hebben we lang genoeg getwijfeld en rond gehangen dat het toch nog opgehouden is met regenen. Waardoor we ons dagje Parijs alsnog fijn hebben kunnen afsluiten.

De meisjes kijken uit over de Seine met zonsondergang Laatste zicht op de Eifeltoren

Disney

Na een paar dagen onder ons hebben we aansluitend 2 dagen rondgelopen, met mijn familie, in Disney. Als we allemaal samen waren, waren we met 17, wat al eens grote ogen trok aan de ritjes als ze vragen met hoeveel je bent. Nous somme dix-sept - sept? - dix-sept, seventeen - Oh, attend! 😯

Blije Emma

Donderdag hebben we het Studio park bezocht, met de nieuwe Avengers Campus. Daar keek de oudste enorm naar uit. Het was er overal gigantisch druk en lang aanschuiven. Maar ik was toch net op tijd om een persoonlijke sessie in te boeken (in een virtuele watchrij gaan staan) met Iron Man, waar ze zeer content mee was.

Disney Kasteel

Vrijdag hebben we het Disneyland park bezocht. Straf genoeg was het hier een pak rustiger en nog best te doen (nog altijd erg druk, daar niet van). Ik denk niet dat we, op 1 rit na, meer dan 30 minuten hebben aangeschoven. We hebben best veel kunnen doen, en naar de avond toe sommige zaken zelfs een 2e of 3e keer. Verder wat gezwaaid naar figuren op de stoet, en nog genoten van de drone en lichtshow op het einde van de de avond.

Zwaaien naar de stoet 30 jaar Disney Parijs Drone Show Lichtshow op het Diensy Kasteel

Het was een goed gevulde week, met een aantal zeer lange dagen. En dan hadden we zaterdag nog een trouwfeest in Leuven. Het moet niet gezegd dat ik zondag helemaal geradbraakt was. En dan maandag er meteen terug in gevlogen met het werk. Niet genoeg rust, mijn lijf heeft het duidelijk laten merken deze week. 😅


Bagagevrij

Voorbije donderdag was mijn laatste dag bij Nascom, 25 juli start ik aan mijn nieuwe opdracht bij Faresa. Intussen heb ik een goeie 2 weken verlof. Eerst wat vrij met de kinderen, en dan nog een paar dagen voor mezelf.

Het zal denk ik de eerste keer in 15 jaar zijn dat ik eens bagagevrij mijn verlof in ga. Gewoonlijk rond je je werk zo goed mogelijk af, draag je zaken over aan collega's en kan je met een gerust hart op verlof. Maar, je weet wat er ligt te wachten tegen dat je terug bent, en bij mij blijft dat toch altijd een beetje in mijn achterhoofd hangen. Ik kan het dan ook niet laten om toch eens een mail te bekijken, of eens in Slack te kijken om zeker te zijn dat alles vlot blijft lopen. Aard van het beestje zeker?

Maar nu dus, alles afgegeven en overdragen, proberen los laten en met een leeg hoofd verlof in om dan over twee weken aan iets totaal nieuws te beginnen!


Dat het plezant was

Ik kan dat niet vatten, dat de zomer alweer voorbij de helft is. We gaan nog 1 keer een kleine week naar zee, daarna heb ik eind augustus nog een paar dagen met de kinderen en dan is het helemaal gedaan. Voor de kinderen was het alleszins goed gevuld tot nu toe.

Gitte en Emma helemaal klaar voor kamp Klaar voor kamp, uitgeslapen en fris gewassen.

De eerste week mochten ze al meteen een kampje doen, met dank aan de stad. Gek genoeg was het voor beiden de eerste keer dat ze zoiets deden, en wat mij betreft was het een groot succes. Gitte koos voor zwemmen en sport, Emma deed Reis Rond de Wereld, elk samen met een vriendin.

Ik verwacht natuurlijk niet dat ze veel leren op die kampjes, of dat ze als echte sporters terug komen. Ik wil vooral dat ze zich amuseren, en dat ze niet een hele dag thuis zitten. De vakantie duurt lang genoeg. Het heeft hen alleszins duidelijk veel deugd gedaan en het zette meteen de toon voor de rest van de vakantie.

Bij Gitte merkte ik een enorme boost in zelfvertrouwen als ze in een zwembad zit. Emma, die had gewoon lol met knutselen en bosspelen. Het is niet moeilijk om je in te beelden hoe zij er op het einde van de dag er uit zag.

Emma, klaar om te dansen Emma, klaar om te dansen

Vorige week mochten ze opnieuw op kamp, voor Gitte hét kamp waarvoor ze ingeschreven wou worden: paardrijden. Emma had ik initieel al ingeschreven voor dans & turnen, maar dat was enkel in de namiddag. Vorige maand heb ik gekeken wat er nog beschikbaar was en kon ik ze ook nog inschrijven voor zwemmen (& crea & turnen) in de voormiddag. Drukke agenda dus.

Het was wat hectisch om het geregeld te krijgen, zeker omdat Emma ’s middags moest opgehaald worden om in de namiddag naar het volgend kampje gebracht te worden. Om de druk wat weg te nemen had ik beslist om die week halftijds van thuis uit te werken. ’s Morgens en late namiddag met de kinderen en dan tussenin wat werken.

Emma klaar om het water in te gaan Emma, links, klaar om het water in te gaan

Het was vermoeiend, doorheen de dag op 3 verschillende plaatsen zijn. Maar het is een van de beste dingen die ik voor de kinderen gedaan heb dit jaar. Ze hebben enorm veel plezier gehad en ze hebben heel wat bijgeleerd; Gitte kan nu paardrijden en Emma kan nagenoeg zwemmen. Je merkt ook dat ze fier zijn op zichzelf.

Gitte sleurde mij op dag 1 al meteen de stallen in om mij de pony’s te laten zien, op dag 3 stonden we naar een andere groep te kijken en kon ze alle paarden en pony’s bij naam noemen. De laatste dag was er een show waarin ze alles wat ze geleerd hadden demonstreerden, Gitte op kop.

Gitte op Koen, niet zomaar een paard. Koen krijgt namelijk een ererol bij de intrede van Sinterklaas. Gitte op Koen, niet zomaar een paard. Koen krijgt namelijk een ererol bij de intrede van Sinterklaas. 😉

Emma haar groepje had in de voormiddag als eerste zwemles, omdat Gitte pas een uur later op kamp moest zijn hadden we tijd om even te kijken vanuit de tribunes. Trots dat ze was, vooral dat ze zelf kon staan in het water. En met het danskamp hebben ze de laatste dag een dansje gedaan voor alle ouders.

Voor mij ging het niet zomaar om de kinderen de deur uit krijgen, maar hen de kans geven om iets nieuws te ervaren. Ik ben blij dat ik er bij kon zijn en het samen met hen heb kunnen beleven.

Gitte brengt Koen terug naar de stallen. En toen was het weer voorbij, tijd om Koen terug naar de stallen te brengen.


Kampjes

Het was van rap zijn gisteren. Klokslag 9u zouden de online inschrijvingen voor de zomerkampjes, georganiseerd door de stad, openen voor de Hasselaren. En naar verluidt zijn de beschikbare plaatsen snel op.

Ik had er zelf maar een week geleden aan gedacht. De brochure met de verschillende mogelijkheden had ik nog niet zien passeren, gewoonlijk krijgen de kinderen dat mee op school, dus was ik zelf even online gaan kijken op de website van Sport Hasselt.

In de aanlopende week snel wat regelingen getroffen met andere ouders, het is ten slotte leuker om met een vriendje naar een kamp te gaan. De kinderen laten kiezen wat ze wouden doen, en vrijdagavond alles voorbereid. Account geregistreerd, informatie van de kinderen ingevoerd en de verschillende kampjes klaar gezet in een tab.

Zaterdag iets voor 9u zat ik klaar aan mijn laptop, ingelogd, de minuten af te tellen. Ik had een uur op voorhand ook al eens gekeken of de inschrijfknop al beschikbaar was, hey, zomeruur, winteruur, tijdzones, ge weet nooit 🙃. Uiteindelijk klokslag 9u mijn tabs gerefreshed, overal op de inschrijfknop geduwd en 5 minuten later was ik door de online betaling en was alles bevestigd.

Ideaal. En ook blij, want leuke vooruitzichten voor de kinderen. Gitte gaat een week zwemmen & sporten, en een week paardrijden. Emma doet een Reis Rond de Wereld en een week dansen & turnen.

Chapeau ook aan de stad Hasselt voor het organiseren van de kampen, maar ook voor een goed werkend platform. Op die 5 minuten tijd dat ik er door ben gelopen was al een groot deel volzet. Wat toch wil zeggen dat er een behoorlijke piek op de servers zat en ik heb geen enkele vertraging opgemerkt.

Het proces zelf kan ook niet eenvoudiger. Op voorhand uw kinderen aan uw account toevoegen, vervolgens als je een kamp gekozen hebt uw kind aanduiden en op inschrijven klikken. Klaar. Uw plaats is gereserveerd voor 20 min, tot je betaald hebt.